اسلام دين غم و اندوه؟!

مناسبت هاي عزاداري و حزن و اندوه در ميان مسلمانان و به ويژه شيعيان به خاطر از دست دادن ائمه عليهم السلام بسيار پررنگ و باشکوه برگزار مي شود. اين مسأله سبب شده است برخي از افراد ناآگاه گمان کنند که اسلام و شيعه ديني محزون و اندوهناک است!

تا جايي که برخي اسلام را دين غم و اندوه تصوّر نموده اند. در اين مقاله به بررسي اين موضوع و نظر اسلام در مورد تفريح و نشاط و شادي مي پردازيم.

اسلام دين غم و اندوه؟!

چه کسي مي تواند ادعا کند که اسلام دين غم و اندوه و گريه و زاري و بي نشاطي است؟ در حالي که قرآن کريم با صراحت مي فرمايد: «قُل مَن حَرَّمَ زينت الله الّتي اخرج لعباده و الطّيبات من الرّزق، قُل هي للّذين آمنوا في الحياة الّدنيا خالصةًً يومَ القيامَة» اين آيه از محکمات قرآن و صريح است و در سالهاي آخر بعثت و حتي در سالهاي آخر هجرت نازل شده است. مي فرمايد: اي پيامبر، در برابر کساني که بسياري از مواهب زندگي را تحريم مي کردند اعلام کن و بگو چه کسي زينت و آرايش و زيبايي هايي را که خداوند از درون طبيعت براي بندگانش بيرون کشيده است حرام نموده است؟ چه کسي روزي هاي پاک، مواهب پاک، مواهبي را که انسان از آنها لذت مشروع و صحيح مي برد، حرام کرده است؟ بگو اين مواهب، اين روزي هاي پاک، اين زيبايي ها براي مردم با ايمان در همين زندگي دنياست. در زندگاني جاويد آخرت هم همين زيبايي ها و همين مواهب براي مردم با ايمان است.(سوره مبارکه اعراف، آيه شريفه 32)